Una poesia di Karyotàkis tradotta in sardo-nuorese e in italiano da Anna Maria Cabras

Traduzioni di Maria Grazia Cabras  (Sardo-Nuorese e Italiano)        

 

 

ΚΥΡΙΑΚΗ*                                           DUMÌNICA

 

O ήλιος ψηλότερα θ’ανέβει                           Su sole s’at a pesare artu
σήμερα που ‘ναι Kυριακή.                             oje chi est Dumìnica.

Φυσάει το αγέρι και σαλεύει                         Sulat su bentu e moghet

μια θημωνιά στο λόφο εκεί.                          una manna cue in s’artura.

 

Tα γιορτινά θα βάλουν, κι όλοι              Bestìos de festa, tottus ant a àere

θα ‘χουν ανάλαφρη καρδιά:                          lépiu su coro:

κοίτα στο δρόμο τα παιδιά,                     pòmpia sos pitzinnos in su caminu,

κοίταξε τ’ άνθη στο περβόλι.                         pòmpia sos frores in zardinu.

 

Tώρα καμπάνες που χτυπάνε                       Commo càmpanas sonande

είναι ο Θεός αληθινός.                                   Deus est beru e beridade.

Πέρα τα σύννεφα σκορπάνε                          A cudd’ala s’ispàrtinant nues

και μεγαλώνει ο ουρανός.                             e su chelu s’ammànniat.       

 

Άσε τον κόσμο στη χαρά του                         Lassa sa zente in gosu

κι έλα, ψυχή μου, να σου πω,                        e beni, ànima mea, ti conto

σαν τραγουδάκι χαρωπό,                              che cantonedda alligra,

ένα τραγούδι του θανάτου.                           una cantone de morte.

 

 

DOMENICA  −  Il sole salirà più in alto/ oggi che è Domenica./ Soffia la brezza e muove/ una manna là sulla collina.// Indosseranno gli abiti della festa, e di tutti/ il cuore sarà lieve:/ guarda per strada i ragazzi,/ guarda i fiori nel giardino.// Ora suonano le campane/ Dio è degno di fede./ Oltre si disperdono le nuvole/ e si fa grande il cielo.// Lascia la gente alla sua gioia/ e vieni, anima mia, ti dirò,/ quasi canzonetta allegra,/ una canzone di morte.